जगत जाणीव
**********
डोळे मिटतात स्वप्न सजतात सुख पाहतात आत्मरंगी ॥
परी कानावर पडतो कल्लोळ
होय होरपळ श्वासात या ॥
पेटल्या मशाली येती डोळ्यावर
उठवते वेळ पहायला ॥
मना पलीकडे शब्दातीत सुख
संतांचे कौतूक खुणावते ॥
निगुढ निशब्द प्रज्ञेचा तरंग
येतो अंतरंग पालवीत ॥
एका निमिषाचे केवढे अंतर
अनंत पदर पापण्यात ॥
स्वप्न सत्य कधी असे दोन होते
आत-बाहेर ते वेगळाले ॥
जाणीव जगत भेद हा धूसर
मन मनावर आरोपीत ॥
विक्रांत जगत पाहतो सुंदर
शून्यात अपार हरवतो ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा