बुधवार, १३ ऑक्टोबर, २०२१

नसणे


नसणे
******

नसणे आयुष्यात तुझे
मी स्वीकारले आहे.
असणेही भ्रम होता 
नसणे ही मानले आहे

असतोच अंत वसंता
आणि वर्षा ऋतूला
पानगळीसवे शिशिरा
मी देही पांघरलेआहे.

होताच मोहर साजरा
अन् वर्षेतील नव्हाळी
सरुनी सारे आज पण
मन रिक्त झाले आहे.

नकोच आता फुलणे 
नकोच व्यर्थ झुरणे 
होण्यास अग्नि सुमने 
काष्ट उत्सुक झाले आहे

भरुनी दशदिशात तू
आहेस साचलेली
विझुनि अस्तित्व माझे
माझ्यात दाटले आहे

हा अर्थ मनी  उमटला
स्मरता तुज विसरता 
हृदयांत मीच माझ्या
मजला ठेवले आहे.


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 






कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...