निवांत
*****:
ठेवाया मी जाता
हरवली वार्ता
पाऊलांची ॥
देऊळी शोधले
तीर्थ धुंडाळले
परी ना मिळाले
काही केल्या ॥
मिटुनिया डोळे
ध्याईले ध्यानात
प्रार्थले शब्दात
आळवून ॥
मग कळू आले
मीच पाऊलात
पाय ह्रदयात
एकरूप ॥
ऐसे दत्तात्रये
मज काही केले
आतून गिळले
जगत्रय ॥
आता मी निवांत
भक्ति विसरला
ज्ञान हरवला
कृपा झाली ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा