रविवार, ३ ऑक्टोबर, २०२१

माझेपण


माझेपण 
*******:
मी पेलू शकतो का 
हे माझे मी पण 
ईश्वरा वाचून 
प्रेषिता वाचून 
वा तशाच कुठल्याही 
संकल्पनेवाचून 

आत्म्याचे अमरत्व 
देहाचे नश्वरत्व 
वगैरे 
मनात बिंबलेल्या 
संस्कारावाचून 

पुन्हा पुन्हा वाचून 
आत ठसवुन ठेवलेल्या 
प्रमेयांची ती 
पुरातन मांडणी मोडून 
राहू शकतो का मी 
माझ्या अस्तित्वात 
निखळ असलेपण होऊन

भूतकाळाच्या विचारांची 
जळमटे झटकून
भविष्यातील कल्पनांची
दिवास्वप्ने टाकून 

जिथे काही मिळवणे नसते 
जिथे काही सोडणे नसते 
त्या तृप्त निश्चळ जाणिवेत 
नित्यनूतन जळणारा 
क्षण पांघरून
एक दिवा होऊन

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...