शुक्रवार, १५ ऑक्टोबर, २०२१

माय

माय
****

ठेवताच हात 
माय माथ्यावर 
आलो भानावर 
जागृतीच्या 

झालीस कृपाळू 
आई भगवती 
चैतन्याच्या वाती 
कणोकणी 

ओस जगण्यात 
स्वानंदाचे घोस
भेटले सायास 
केल्याविना 

जरी स्वप्नभास 
चैतन्य देहात 
प्रभा गवाक्षात 
पहाटेची 

जरी अहं तोच 
अज्ञान आकाश 
शलाकेची रेष
चमकली 

विक्रांत हा असो 
तुझ्या पायतळी 
कृपेची सावली 
मिरविता 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

सुटू द्यावे

सुटू द्यावे ******* असते सदैव साथ का कुणाची  सुटतात हात सुटू द्यावे ॥ खेळ जीवनाचा पहायचा किती  मिटतात डोळे मिटू द्यावे ॥ हातात न...