आता मी जगतो
***********
नाटक म्हणून
स्वतःला ठेवून
सुखदुःखी
आले गेले धन
झाले वापरून
हिशोब ठेवून
विसरतो
परी माझे इथे
आता काही नाही
ध्यान नित्य राही
चित्तात या
लेक आणि बाळ
सांभाळतो खरं
शिक्षण संस्कार
देऊनिया
परी ती पाखरे
जातील उडून
चित्तात म्हणून
अडवेना
मित्र गोत्र सारे
घडीची पाहुणे
आपण वाहणे
आपणाला
विक्रांत बुडाला
दत्ताचा या झाला
पूर्ण सुखावला
आहेपणी
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा