देवा यतिवरा.. (काही बदलून)

देवा यतिवरा..

आलो इथवर 

जैसा तैसा देवा 

पुन्हा नच जावा 

दूर आता ||१ ||

नको पुनरपी 

घालूस विरही 

प्रभू मागतो ही 

भीक तुला ||२ ||

ठावूक मजला 

आहे सर्वांतरी 

आस डोळा परी

पाहण्याची ||३||

काय मी असेल

दिसलो तुजला

प्राप्त वा कृपेला

झालो काही ॥४

काय मिळविले 

तुझिया भक्तिला

काय ते मजला 

शक्य असे ||५|

तुझीच करुणा 

उदारा दातारा 

भव या सागरा 

उतराया ॥६

मागतो मागणे

देवा यतिवरा 

विक्रांत पामरा

पदी ठेवी  ||७ ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.com

प्रारब्ध साठा

प्रारब्ध साठा

🌸🌸🌸🌸

रोग भोगातून 

चालविले दत्ता 

सरण्यास साठा 

प्रारब्धाचा ॥

सुटल्या विवेकी 

भोगाचिया गाठी 

रोगाची ती घाटी 

चालण्याने ॥

भोगतो मी भोगा

परी ना लालसा 

सहजी सहसा 

स्वीकारतो ॥

विक्रांत कृपेचा 

जाहला दिवटा 

फळे भोगवटा 

पाहतसे॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

हाक ओली

हाक ओली

🌹🌹🌹

दत्ता कर माझी 

हाक आता ओली 

प्राणाने भरली 

आर्त अशी ॥

तुझ्याविन काही 

दिसावे न डोळा 

करी रे आंधळा 

जगतास ॥

तूच गुरुमाय 

आराध्य दैवत 

तुझ्यात अद्वैत 

घडो मज ॥

जरी नालायक 

तुझ्या मी सुखाला 

ठेवी  रे पायाला 

दूर जरी ॥

हरवून भ्रम

सगुण-निर्गुण 

मिटू दे रे मन 

मागणारे ॥

तुझ्याविना दत्ता 

कुणा मागू काय 

तुच असे माय 

विक्रांतची॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

प्रित

प्रित

****

ओघळून मेघ 

चुंबतो अवनी 

कळल्यावाचुनी 

तिजला ही 

अन मग देही 

विज थिरकते 

नि धडधडते 

हृदयात 

कळता धरती 

जरा लाजते 

अन मोहरते 

रोमरोमी 

मेघ बरसतो 

स्वतः हरवतो 

अंगची होतो 

जणू तिचे 

सुंदर सजले 

द्वैतची सरते 

ऐक्य नांदते 

नवलाचे 

युगायुगांची 

प्रीत तयांची 

जरी ऋतुची 

नित्य नवी 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

वृक्ष

वृक्ष

🌳🌳

उभा व्रतस्थ एकटा 

वृक्ष नभात घुसला 

होते वैभव अपार 

पाचू सर्वांगी ल्यायला 

मुळे खोल खोलवर 

होती चिरत अंधार 

फांद्या तन उसवत 

घेत कवेत आभाळ 

होते जीवन वाहत

पान फुले बहरत

चक्र निसर्गाचे शांत 

होता देही वागवत 

परी असून देहात 

देही नव्हता गावत 

तन ध्यानमग्न त्याचे 

ऊन वाऱ्यात तापत

गूढ मौनाच्या आभेत 

छाया होती झिरपत 

जन्म खिळली जाणीव 

पारंब्यांत विस्तारत 

तया पाहता पाहता 

मीच दिसलो माझ्यात 

फांद्या फुटल्या सहस्त्र 

खोल रुजलो शून्यात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

दत्तेच्छा।

दत्तेच्छा

*******

देवे भेटविले 

कित्येक साधूंना 

लाविले चरण 

धरावया ॥

कधी इच्छेविना 

इच्छे वा धरून 

जाऊन नमन 

करविले ॥

खरे तर सारे 

तयाच्या आधीन 

एक कृपा क्षण 

त्यांचा पुरे ।

आधी होता हट्ट 

कशाला ते जावे 

दत्ता तूच द्यावे 

देणे जे ते ॥

जर का नसेल 

द्यावयाचे तुला 

पडून पायाला 

राहू दे ना ॥

दत्त माझा सारा 

जाळी अभिमान 

त्यांचे थोरपण 

दावुनिया ॥

तयांचे हातून 

स्वतःच येऊन 

ऊर्जेचे स्फुरण 

प्रेमे देत ॥

सारे गुरुतत्व 

असे दत्त रूप 

अरूपाचे रूप 

घेऊनिया ॥

विक्रांत दत्ताचा 

अवघ्या संतांचा 

दास हा जन्माचा 

लीन झाला ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

जल वनवासी

जल वनवासी

**********

डेझी चाळीचे निवासी 

आम्ही जल वनवासी 

डोळे लावून नळाला 

आसुसलो दिन निशी 

धन गेले जरी कोटी 

परी पाणी नाही ओठी 

दारी धोधोधो पाऊस 

मनी असूया दाटती 

आशा मनात धरून 

आलो इया वर्धमानी

हाय परी इथे असे 

तिच कोरडी कहाणी 

कशी तुटती पाईप 

जल जोर कमी होतो 

खाज कोणाच्या हाताला 

कोण बळे दाता होतो 

शेठ म्हणतो मी केले 

जेव्हा आला पाणी दिले 

आता घाला हेलपाटे 

शोधा मुन्सिपाल्टीवाले 

होतो तिथे बरे होतो 

वेळ म्हणायची आली 

बाबा वर्धमानी ऐसी 

सारी हौस पुरविली 

तसा विक्रांत दुष्काळी 

जिल्हा नगर मधला 

अर्ध्या बादलीत स्नान

होता करता झालेला 

दिन तेच आठवले 

चक्र पूर्ण एक झाले 

होते प्रारब्ध राहिले 

वर्धमानी फेडियले 

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

😄😄

युद्ध

युद्ध

🏵🏵

तेही एक युद्ध होते 

हेही एक युद्ध आहे 

तेव्हा शत्रु दृश्यात होते 

आता शत्रु मनात आहे

तेही मानवनिर्मित होते 

हे ही मानवनिर्मित आहे 

तोच शोक अक्रोश तेव्हा 

आताही तोच होत आहे 

तेव्हाही जगलेच जीवन 

आता ही जगतच आहे 

येतील साथी होतील युद्धे

यात जगता नवे काय आहे

जिने सुरू केले हे जीवन 

प्रज्ञेस त्या का नको हे जीवन 

सृजन विसृजन पुन्हा सृजन 

चाले स्मृतीच्या बंध पाशाविन

अनंत जनन अनंत मरण 

अनाम अनंत अवघे जीवन

विक्रांत पाहतो कळल्यावाचून

दत्ता काढ रे मजला यातून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

विक्रांत आवडी

विक्रांत आवडी 

***********

विक्रांत आवडी 

सदैव दत्ताची 

राहु दे कृपेची 

हीच खूण॥

लावू दे रे देही

विभूती  सुंदर

नाम वा अबीर

भाळावर

नाही जरी संत 

अथवा महंत 

भोग अंगणात 

रमलेला 

रूणझुण याद 

तुझी अंतरात 

फुटता पहाट 

नित्य असो 

अन निजतांना 

निगूढ  निद्रेत 

तुज आळवत 

मिटो नेत्र 

बाकी मन स्वार 

चालले जीवन 

कधी स्थिरावेन 

तुज ठायी .

कृपेविन काही

येते न घडून 

विक्रांत जाणून 

आहे दत्ता ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

*********::::

सोय

सोय

*****

या रे या शरण 

अवघे टाकून 

मजला धरून 

रहावया ॥

मग मी पाहीन 

तुम्हास तारीन

घेऊन जाईन 

जन्मा पार ॥

एकच टिमकी 

वाजते जगती 

आणिक वाहती

जन्म मृत्यू ॥

एक आश्वासन 

केवळ मनास 

एवढे जगास

पुरे होते ॥

जीवाला आधार

भयाचा बाजारी

स्वर्गाची उधारी

ठेवायाला॥

नाही तरी घर 

संसार व्यापार 

हेच असे सार 

तयासाठी ॥

दोघांचीही सोय 

दोघेही निवांत 

पाहतो विक्रांत 

हसूनिया ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

भिजलेला घाट

भिजलेला घाट

***********

भिजलेला घाट 

भिजलेली वाट 

भिजलेला तृप्त 

इंद्रायणी काठ॥

भिजले देऊळ 

भिजले राऊळ 

भिजला सोन्याच्या 

देवाचा पिंपळ ॥

भिजलेले मन 

भिजलेले तन 

भिजल्या डोळ्यात 

भिजलेलं गाणं ॥

भिजले आकाश 

भिजला प्रकाश 

भिजले हळवे 

उषेचे निश्वास ॥

थांबले निनाद 

टाळ घोष नाद 

निरव प्रशांत 

उगवला आत ॥

अन मिटताच 

पाहती लोचन 

जाणावे स्पंदन 

स्फुरे कणकण ॥

धडाडे मृदुंग 

तीव्र काळजात 

टाळ झांज नाद 

खणाणे कानात ॥

रामकृष्ण हरी 

शब्द पांडुरंग 

आनंदात दंग 

झाले अंतरंग॥

सुखावलो माये

ज्ञानाई कान्हाई

ठायी ठायी दिसे

किती नवलाई ॥

विक्रांत डोळ्यात 

माईना पसारा 

कृष्ण घननिळा

वेटाळे जिव्हारा  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

भिजलेला घाट

***********

भिजलेला घाट 

भिजलेली वाट 

इंद्रायणी काठ

भिजलेला ॥

भिजले देऊळ 

भिजले राऊळ 

भिजला पिंपळ 

सोनियाचा॥

भिजलेले मन 

भिजलेले तन 

भिजलेलं गाणं 

डोळीयात ॥

भिजले आकाश 

भिजला प्रकाश 

उषेचे निश्वास

हळुवार ॥

थांबले निनाद 

टाळ घोष नाद 

निरव प्रशांत 

उदो झाला ॥

अन मिटताच 

पाहती लोचन 

जाणावे स्पंदन 

कणोकणी ॥

धडाडे मृदुंग 

काळजाच्या आत 

खणाणे कानात 

टाळ झांज ॥

रामकृष्ण हरी 

शब्द पांडुरंग 

आनंदाचा रंग 

अंतरात ॥

सुखावलो माये

ज्ञानाई कान्हाई

दिसे नवलाई 

ठायी ठायी ॥

विक्रांत डोळ्यात 

माईना पसारा 

कृष्ण घननिळा

वेटाळून ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

गाणे तुझ्यासाठी

तुझे गाणे

*******

तुझे गाणे तुझ्या साठी 

वाटते जरी मी गातो 

तुझे गाणी माझ्या साठी 

खरे तर मी लिहितो ॥

सुटु नये हात तुझा 

म्हणुनी हा अट्टाहास 

बळेबळे आणे आव 

जना वाटे फक्त खास ॥

बाकी तर तसा आहे 

संसारात बुडालेलो

मोह पाणी लोभ फुले 

अवघ्यात खुळावलो ॥

हरखते मन जगी 

रूप गुण पाहतांना 

हळवे हव्यास तरी 

गोड वाटे गुंततांना ॥

साऱ्यामध्ये भय परी 

नको तू तो दुरावाया

म्हणुनिया लाडेकोडे 

येतो तुज सुखावया ॥

लायकी ती जरी नाही

येण्या तुझी अनुभूती 

आल्यागत वावरतो 

मिरवितो तुझे प्रीती ॥

अपराध कितीतरी

हातून असे घडती

बुडतांना कर्दमात 

असू दे रे दोर हाती ॥

झाली तर घडो भेट 

जन्म नाही हा शेवट 

तोवरी साहून घे रे 

विक्रांतची कटकट॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

अनुभव कृपा

माय ज्ञानदेवे

केला उपकार 

विश्वाचा अंकुर 

दावियला 

फुटला अंकुर 

विश्वचि तो झाला 

भरुनी राहिला 

चराचर 

नव्हता अंकुर 

नव्हते फुटणे 

केवळ कळणे 

करण्याला 

परी पाहू जाता 

दृष्टीचिये दृष्टी 

कळण्याच्या गोष्टी 

मावळल्या

म्हणतो कळला 

परी न कळला 

म्हणे जो कळला 

तोचि नाही 

देह मनाचा या

सुटला आधार 

जाणीवेच्या पार 

पार गेला 

दृश्याचिया सवे

हरवला दृष्टा 

दर्शनाच्या वाटा

मावळल्या 

झाला अनुग्रह 

खुंटल्या शब्दांचा 

क्षणिक भासाचा 

भास गेला 

तुडुंब शून्यात 

शून्य बुडबुडे 

असण्याचे कोडे 

नसण्याला 

विक्रांत पाहतो 

शब्द खळबळ 

तरण्याचे बळ 

नवजाता

 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

भित्रे प्रेम

भित्रे प्रेम

*******

पाना फुलात सजले 

प्रेम घाबरेच होते 

पाहिले रे कोणीतरी 

मन कापरेच होते 

हलकेच स्पर्श काही 

कंप सुखाचेच होते 

गालावरी उतरले 

रंग लाजेचेच होते 

धडधड होती काही 

शब्द अर्थहीन होते 

थरथर होती काही 

खुले गुपितच होते 

ठरलेले बहाणे ही 

सारे खोटे खोटे होते 

सुटणार धागे हळू

बघ ठरलेच होते 

येणार तो राग काही

तुज ठाऊकच होते 

पुन्हा विद्ध होण्यास हे

मन तयारच होते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

सगुण निर्गुण

सगुण निर्गुण

***********

पाणी तिच वाफ
वाफ तेच पाणी
एक एकाहुनी
भिन्न नाही॥

सोहं तेच दत्त
दत्त तेच स्वामी
भेदाचि कहाणी
नाही तेथे ॥

आवडी धरूनी
करी जी उपास्ती
तिच स्वामी देती
दिसू येते  ॥

राम कृष्ण हरि
म्हणजेच सोहं
हरविता देह
भाव जेव्हा ॥

सगुण निर्गुण
मनाची धारणा
मुक्कामाचा पेणा
एकचि पै ॥

एका पाखराचे
जेैसे दोन पंख
आकाशाचे अंक
पहुडाया ॥

संताच्या कृपेने
जाणतो विक्रांत
म्हणुनि मनात
भ्रम नाही 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ 

प्रारब्ध गती

 

प्रारब्ध गती

*********:

सुटली आसक्ती 

देहाची या प्रीती 

प्रारब्धाची गती 

चालतो  मी ॥

ठेविले दत्ताने 

तैसाची राहतो 

जीवनी वाहतो 

उदास मी ॥

परी लसुणाची

आहे रे ही वाटी 

गंध ना सोडती 

अजूनही ॥

तैसे काही आहे 

उरले विकार 

देहाचा आधार 

घेऊनिया ॥

रंग काही गंध 

येती ओळखीचे 

बोल आग्रहाचे 

मांडतात ॥

तया सांगतो मी 

आता सारी खाती

दिली दत्ता हाती 

सोपवून ॥

विक्रांत सुटला 

दत्तासी वाहीला

मालकी तयाला 

सारी आता ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

वही

वही

*****

भरत आली वही ही

सरत आले पाने ही

आजवरी लिहले मी

तुझ्यासाठी शब्द काही 

तुझे गीत लिहिण्याची 

हौस ही  मिटत नाही

तुझी प्रीत मिळण्याची 

इच्छा ही  सरत नाही

माझे गीत माझ्या हाका 

तुला साद घालणाऱ्या 

माझे शब्द माझे भाव 

मूर्ती तप करणाऱ्या

तुला डोळा पाहूनिया 

पापण्यात शब्द यावा

शुन्यातील अक्षरांचा 

अर्थ ह्रदयी भरावा 

शब्दातित गुणातित 

मज कैसा आकळावा

भावबळे प्रेमबळे 

कळण्याचा अंत व्हावा 

तसे तर नाव आहे

पहिल्याच पानावर 

जाणतो विक्रांत परी 

दत्त पाना पानावर

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

साधु निंदा

साधू निंदा

*******

थुंकता सूर्यावरी काय त्याचा अपमान होतो 

मारता पवना काठी काय त्या मार लागतो 

चित्त क्षुब्ध होऊनिया तो कर्ताच दुःखी होतो 

साधुसंता जो दोष देतो गुरूशी नावे ठेवितो  

अभागी तोच जगती खड्डा स्वतःचा खणतो

हिताहित नेणे मुर्ख दुश्मन कुळाचा होतो

नावडे जिव्हेस अन्न सारे उलटी करतो 

अन्नाचे काय जाते त्या धाताच भुके मरतो

जीव क्षुधेने गांजतो वमनाचा त्रास होतो 

कळताच चुक त्या उपाय एकच उरतो 

अनुतापाविन दुजा मार्ग मुक्तीचा नसतो 

अनुताप हाच चित्ता पुन्हा पवित्र करतो

लज्जा अहंकार सारा सोडुनिया लीन व्हावे

जोडुनिया हात दोन्ही लोटांगणी त्या पडावे 

क्षमस्व मे म्हणत त्या पायी पडून राहावे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

देव चोरला

देव चोरला

*********

देव हा थोरला 

तयांनी चोरला 

हृदयी ठेवला 

गुपचूप ॥

रूप न तयाला 

नाव न तयाला 

तरी सापडला

पूर्णत्वाने ॥

अन घेऊ जाता 

सताड ते उघडे 

दार ते ही होते

आत घेते ॥

कुणी अडवला 

नच थांबवला 

अरे त्या चोराला 

कुणी कुठे ॥

भेटता समर्था 

शिकवती कला

हवी का तुम्हाला

तरी देती ॥

नसल्या देवुळी 

जाणीव पाऊले

अस्तित्वा आपुले 

हरविता ॥

योग ध्यान भक्ती

घेवून औजार 

विना त्या वापर 

काम व्हावे ॥

सोप्याहून सोपे 

वाटे अवघड 

मना लुडबुड 

करू देता ॥

करणे थांबता

केवळ  उरता 

दाविला विक्रांता 

देव पथ  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

शेवटचे स्वप्न

शेवटचे स्वप्न

**********

शेवटचे स्वप्न माझे 

जेव्हा गळून पडले 

आभाळ रिते मोकळे 

येऊन कुशीत बसले 

मागे-पुढे भरलेले

अथांग हे निळेपण 

जाणिवेला वेटाळून 

होते एक रितेपण 

हवे पणाचा कल्लोळ

नको पणाचा गोंधळ 

कवड्यात मोजणारा 

सरला होता बाजार 

सोबतीला फक्त होता 

श्वास एक संथ मुक्त 

कणाकणात स्वागत 

अज्ञाताचे बिनशर्त 

होतो मी म्हटले तर 

म्हटले तर नाही ही

वाऱ्याचे असणे होते

नव्हत्या कुठे दिशाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

आतली वाट

आतली ती वाट 

मज दावी दत्त 

प्रकाश पहाट 

होऊनिया ॥

साधने चालता 

अंधार दाटता  

प्रकाश दिवटा 

देऊनिया॥

सुखाची चढणं 

दुःख उतरण 

एकटा चालून

कळू येई॥

टोचती न काटे 

जाणती न खड्डे 

मग ओरखडे 

कैसे काय ॥

कुठून मी आलो 

कुठे मी चाललो 

सारे विसरलो 

दत्तानंदी ॥

आणले तू बापा 

नेशिल तू बापा

कशाला मी धापा 

टाकू उगा॥

विक्रांतची वाट 

वाटेचा विक्रांत

दत्त संकल्पात 

पडलेली ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

शककर्ता

🌷॥ शककर्ते शिवराय ॥🌷

*********

हिंदुभूमीच्या भाळावरती  

आज लागला टिळक 

उभा राहिला तट बुलंदी 

होऊनिया दीन रक्षक 

छत्रपती शिवराय जाहले 

उठली मोहर नभात 

उराउरातील घोष उमटला 

इथल्या कणाकणात 

रायगडावर आज जाहली 

सुवर्ण मंगल पहाट 

परवशतेच्या मिटला अंधार 

दिसू लागली नवी वाट

शतकांचे ते रक्त सांडले 

रणवेदी वर होत आहुती

तर्पण झाले त्या पितरांचे 

पाहता पटी शिवछत्रपती 

ठसा उमटला काळ पटावर 

शककर्त्याचा जय जयकार 

आनंदाचे अन अभिमानाचे 

अजून गारुड मनामनावर

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

शोध अंतरी

शोध रे अंतरी

*******:***

आणिक ती भेटी

काय घ्यावी दत्ता

सदैव तू चित्ता 

बसलेला ॥१

यावे गिरनारी

वाडीला अथवा 

जरी वाटे जीवा

सदोदित ॥२

चैतन्याचे गाणे 

फुटे देहातून  

येताची धावून 

तया स्थळी ॥३

परी देश काले 

घडेना ती सेवा 

म्हणूनिया दैवा

रुष्टु नये ॥४

जणू सांगे दत्त 

शोध रे अंतरी 

शोध आतातरी 

वळूनिया ॥५

शोधले बाहेरी 

तुवा आजवरी 

झाले ते बहुरी 

आता पुरे ॥

विक्रांत अंतरी 

पाहतो दत्ताला 

पूजतो पदाला 

सुखावून ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

दत्तदेव शिरी

दत्तदेव शिरी 

*********

दत्तदेव शिरी 

ज्ञानदेव उरी 

प्राणात श्रीहरी 

सोहं भाव 

तयाच्या खेळात

रमतो सुखाने 

दासाचे गाणे 

आळवितो 

संत सज्जनांचे 

योगीया भक्तांचे 

बोल मनी साचे 

साठवतो 

आता आताच ही 

चालू लागे वाट

झाली सुरुवात 

याच जन्मी

काय सांगू पण

सुखाचे हे सुख 

तया नाही मुख

बोलावया

कुठल्या जन्माचे 

पुण्य आले फळा 

लागला डोहळा 

स्मरणाचा

सगुण-निर्गुण 

गुणातीत गुण 

बुडालो संपूर्ण 

आनंदात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

प्रेत टाळू लोणी

प्रेत टाळू लोणी

******

प्रेत टाळूवरी 

ठेवियले लोणी 

पाहिले मी कोणी 

खाणारे ते ॥

तया मोठा मान 

जगती सन्मान 

खोटे पुण्यवान 

धूर्त मोठे ॥

सत्ता संडासाचा 

तया अभिमान 

तर्र ते पिऊन 

उपमर्द ॥

कृमी कीटक ते

जणू नरकाचे 

वस्त्र रेशमाचे 

पांघरले ॥

धन हाच धर्म 

तीच तया निष्ठा 

सुवर्णाची विष्ठा 

सुखविती ॥

जन्म कोटी दुःख 

तया ललाटासी 

पापे महाराशी

केली त्यांनी ॥

विक्रांता करूणा

पाहुनिया तया 

देई देवराया 

बुद्धी जरा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘

मज खुणावते

मज खुणावते 

🌸🌸🌸

नको धन मान 

नको मोठेपण 

सुख भोगी मन 

नको आता ॥

दयाळा विटलो 

सारे संभाळता 

भार  होई चित्ता 

आता सारे ॥

देई रे कफनी 

देई रे कटोरा 

सांडून पसारा 

जावे वाटे ॥

आकाशाचे छत 

मज खुणावते 

धरा ये  म्हणते 

रहायला ॥

कुठवर साहू 

अडले नकार 

एकांता होकार 

कधी देऊ ॥

येई दत्तात्रेया 

येई रे हदया 

जाणून सदया 

भाव माझा ॥

विक्रांत जगात 

परक्या घरात 

तुझं आठवत

राहतो रे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .