प्रित
****
चुंबतो अवनी
कळल्यावाचुनी
तिजला ही
अन मग देही
विज थिरकते
नि धडधडते
हृदयात
कळता धरती
जरा लाजते
अन मोहरते
रोमरोमी
मेघ बरसतो
स्वतः हरवतो
अंगची होतो
जणू तिचे
सुंदर सजले
द्वैतची सरते
ऐक्य नांदते
नवलाचे
युगायुगांची
प्रीत तयांची
जरी ऋतुची
नित्य नवी
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा