मनाचा किनारा
चिवट चिकट
सोडता सोडत
नाही कधी ॥
रंगांचे विभ्रम
दाखवी अनेक
घडती कित्येक
भास नवे ॥
भय दलदल
कधी दाखवून
घेतसे ओढून
स्वतः कडे ॥
कधी अधिकार
कवण्या पदाचा
संतांच्या मठाचा
महाथोर ॥
कधी अनुभूती
ध्यानी ज्या
येती
त्याची संगती
बांधुनिया ॥
रंग रूप रस
अवघे इमले
मनाने बांधले
असे जगी ॥
दत्ताने दाविले
म्हणूनी कळले
विक्रांता घडले
पाहणे ही ॥
©
डॉ..विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा