********
दिशा गेलेल्या गिळून
जग गेलेले संपून
तुझे अस्तित्व
उरले
तन मनाला वेढून
थेंब पाण्यात
सांडला
थेंब वाहता
जाहला
थेंब थेंबाचा
सागर
थेंब म्हणावे
कुणाला
वाट धुकट धुसर
नभ ओघळे झांजर
उब पदरी बाळाला
तैसे सुखावे
अंतर
सारे दुःखाचे
उखाणे
गेले सुखात
मुरून
नाव दत्ताचे
ओठात
लाज जगाची सोडून
बाप कृपाळुवा दत्त
सवे नाथांचा संघात
झाला भाग्याचा
विक्रांत
तया पायी होतो रत
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
००००००
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा