कवितेसाठी कविता: ओवळा

शुक्रवार, ३१ मे, २०१९

******

सोवळ्या वस्त्राला चाले

ओवळा तो का रे पैसा

विटाळतो माणसाला

माणसाचा स्पर्श कैसा

जात माणसांची मोठी

देवाहून असते का ?

घाबरून तुझी माझी

देव पूजा चालते का ?

जातीपातीचे हे गट

कळपाचे का रक्षक

तेच अन्न खातो ना रे

संत भक्त नि भिक्षुक

त्याच संवेदना आत

तिच आस जाणण्याची

तीच कळ अंतरात

तुकोबा नि चोखोबाची

दत्ता दे रे मती काही

रीतभात बदलाची

सर्व कर्मकांड वर्ण

गुढी उभार आस्थेची

दास विक्रांत ओवळा

विनवितो दत्ता तुला

असा धर्म देई जगा

स्वीकारी जो माणसाला

*****

कवितेसाठी कविता