इडा पीडा सारी
टळो
दत्त प्रेम उरी
झरो
मध्यमेचे महासुख
चेतनेत माझ्या
उरो ॥
उलथून स्वर्ग
सारा
गंगा धरे अवतरो
प्राशितांना
पुण्य परा
मला मीही नच
स्मरो ॥
डिंडिंमता अनुहत
हृदयात असा भरो
कणकण पारा होत
वारा आर पार सरो
॥
पेटलेल्या
वन्हीला त्या
घोट सागराचा
पुरो
स्वप्न सत्य मांडणारे
वस्त्र अंतरीचे
विरो ॥
दत्त स्वप्न
विक्रांतचे
दत्ता मध्ये
पूर्ण मुरो
भासमान अस्तित्व
नि
नाम रूप सारे
हरो ॥
©
डॉ..विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा