***
कालपर्यंत कंपाऊंड साफ करणारा
अन् आवर्जून दाखवणारा डिंगा
आज आपल्यात नाही
खरंच वाटत नाही ।
जरुरीपेक्षा जास्त पगार
अन त्यातून येणारी नशा वृती
अन् त्यामुळे होणारी
खाण्यापिण्यातील आबाळ
व त्यामुळे उद्भवणारा टीबी
हा महानगरपालिकेतील
सफाई कामगारांच्या
नशिबात असलेला
एक अटळ शापच आहे
तसेच अनुवंशिक पणे आलेला डायबेटिस
त्याला सोबत करीत होता
पण त्या साऱ्यांशी लढून
डिंगा त्यातून बाहेर पडला होता
आणि मनापासून काम करीत होता
म्हणायचा," साब मैं और चार साल तो जी लुंगा ना ?"
मी हसून विचारायचो " क्यों"?
म्हणायचा "घर की सब व्यवस्था लगाने की है"
मला सारे रिपोर्ट आणून दाखवायचा
मी ते पाहायचो
बहुदा ते नॉर्मल असायचे
आणि मी त्याला म्हणायचो "नहीं कुछ नहीं होगा और दस साल!
खरच असे काय कारण नव्हते
तरीही तो अचानक गेला
लागता लागता नाव किनाऱ्याला
तिला बसावा पुन्हा वादळाचा तडाखा
अन ती व्हावी क्षतीग्रस्त जावी तळाला
मावुलींची हि उपमा मनात तरळून गेली
खरेच तसेच काही झाले होते येथे
असे का व्हावे ?
याला तर तशी बरीच उत्तरं होती
अन् खरं म्हटले तर काहीच उत्तर नव्हते
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा