मंगळवार, २२ नोव्हेंबर, २०१६

निरुपाय जगण्याचे वाहतांना कलेवर




निरुपाय जगण्याचे वाहतांना कलेवर
माणूस चढवतो स्वप्नवेल काळावर

हताशा निराशा यांनी हात बांधलेले
माणूस चढवतो दिवास्वप्न डोळ्यावर

कुठे तरी जगाच्या ओसाड कोपऱ्यात
चाचपडते अस्तित्व अहंच्या कड्यावर

आज काय उद्या काय जरी न ठावे
हिशोबी जमाखर्च नि बांधतो उरावर

नाहीच कुठे काय सापडले तया तर
पारायणी पोथी ती पुन्हा येतेच बाहेर

असे स्वप्न शेवटी डोळ्यात उजेडाचे
नाकारतो अंधार ठाम दाटला सभोवार  

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने 
http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पडणाऱ्या झाडास

पडणाऱ्या झाडास ************ झाड पडू आले झाडा कळू आले  वेलीनी सोडले बंध सैल आले घनघोर कुठले वादळ    उपटली मूळ अर्ध्यावर  कुठल्या ...