रविवार, १३ नोव्हेंबर, २०१६

उदास







जाई खोल खोल हलल्यावाचून
मनाची सोडून खुण गाठ ||
कळू कळू आले शब्द वेचलेले
कळेना अडले जग कैसे  ||
मनाला मरण टाकले देवून  
देहास ठेवून प्रारब्धासी  ||
विक्रांत ओसाड सजलेले घर
उदास व्यापार देहधर्मी ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

साद

साद ***** माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते  पाणी भरले खळगे कुणी ...