आम्ही तसे अडलेलो
देवा दारी पडलेलो
कुणीतरी कधीतरी
वाहणा की विसरलो ||
कुणी काय उचलतो
पार पार झिजलेलो
खिळे टाके
मारुनिया
फेकायचे उरलेलो ||
पुढे काही गती
नाही
धर्म कर्म हरविलो
वापराचे दु:ख
नाही
असू जरी टाकलेलो ||
भाग्य असे थोर किती
पायरीला पोहचलो
संत चरणाचे रज
देहावरी पांघरलो ||
कातड्याला अर्थ आला
विक्रांत हा
सुखावला
येई आता सेवेकऱ्या
हवे तेव्हा जाळायला
||
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा