शनिवार, १९ नोव्हेंबर, २०१६

आळंदी वल्लभा






आम्हा भेटती माऊली
स्वर गजरी लागुनी
सवे येवून तुकोबा
हरी विठ्ठली सजुनी

आम्हा जाळतो अभंग
आर्त घुसनी विराणी
जीव होतोच व्याकुळ
नाद टाळ मृदुंगानी

ओठी ओघळती ओव्या
हार मोत्याचे होवुनी 
माय भेटती कितींदा
मिठी गळ्यात घालुनी

डोळा ओघळते पाणी
काही कळल्या वाचुनी
भाग्ये हरखतो किती  
तया भाषेत जन्मुनी

आन नकोच ग काही
अर्थ प्रकाशो जीवनी
शब्द वेचलेले दिव्य
होवो जीवन वाहणी

घेई आळंदी वल्लभा
मूढ विक्रांता व्यापुनी
कण इवला मातीचा
क्षण पदाला स्पर्शुनी

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/










कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

आरसा

आरसा ****** तुझिया डोळ्यांनी मीच मला पाहतो वादळ संवेदनांचे कणाकणात वाहतो  कविता तुझ्यावरच्या  लिहून खुश होतो  मी तुला खुश करतो क...