तूच माझे दु;ख आहे
चांदण्यात पेटलेले
तूच माझे सुख आहे
आकाशाला भिडलेले ||
तुझ्यामुळे अस्तित्व हे
मुक्त असे आकारले
तझ्या विना होईल ते
शून्य सारे भांबावले ||
तुझ्यामध्ये माझेपण
काठोकाठ सामावले
पेटलेल्या धुनीतील
जणू काही आग झाले ||
जगण्याचा अर्थ तूच
मरण्याला सार्थ कर
तेवणारा दीप स्निग्ध
मला तुझी वात कर ||
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा