शनिवार, १५ नोव्हेंबर, २०१४

..बाईकवरची ती...





स्पर्श सख्याचा
स्पर्श सुखाचा
मोहरलेल्या
वृक्ष फुलांचा

पाठीवरती
विसावलेला
देह सखीचा
गाडीवरला

नव्हते वारे
नव्हता नाद
जणू निरव
धुंद एकांत

मिटून डोळे
ओठ हसरे
ती वाऱ्यावर
जगणे सारे

विक्रांत प्रभाकर

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कृपा कल्लोळ

कृपा कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन् काय मती  तुज दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा देहा...