बुधवार, २६ मार्च, २०२५

सुटू नये

सुटू नये
******
सुटू नये देवा कधी तुझे नाव 
जगाचा हवाव सुटू दे रे ॥

इथे जे मिळते सदा हरवते 
उरात टोचते सर्वकाळ ॥

करावी ती होते व्यर्थ उठाठेव 
सुखाचा अभाव असलेली ॥

येतो जातो वारा झरे पावसाळा 
स्थिर त्या अचळा क्षिती नाही ॥

तैसे सुख दुःखी कर माझे मन 
तुझिया वाचून अन्य नको ॥

विक्रांत जगता बहु कंटाळला 
येऊन बसला दारी तुझ्या ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

साद

साद ***** माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते  पाणी भरले खळगे कुणी ...