******************
तो दरवळ तुझ्या स्मृतीचा
असतो वाहत माझ्या सभोवत
तुझ्या सहवासातील ते इवले क्षण
राहतात माझ्या मनी झंकारत
आता तर तू हाकेच्या पलीकडे
करून बंदिस्त स्वतःला दुसऱ्या जगात
आणि माझे असणे जगरहाटी
चाललेय त्याच त्याच आवर्तनात
भेटशील तू कधी वा न भेटशील
धरणात तुझ्या तू बंद राहशील
पण हा दरवळ पूरे आहे मला
माझी उरलेली वाट चालायला
तो पाऊस तेव्हा कोसळलेला
तो वसंत तेव्हा फुललेला
वसतो आहे माझ्या रंध्रा रंध्रात
अन् मी आहे त्यांना धन्यवाद देत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा