******
एक रुद्र हुंकार
भेदत जातो सप्त पर्वत
पृथ्वी आप तेज वायू
सारे आकाश व्यापत
थरथरते धरती ढवळतो सागर
उफाळून लाव्हाग्नी
स्थिरावतो नभावर
मग शब्दांचे पडघम वाजवत
डम डम डम करत
जातो विस्तारत ओमकार होत
त्या परमशून्याला
कडकडून भेटत
आपले अस्तित्व हरवत
तो राम आराम विश्राम
त्याच्याशी एकरूप होत
मग उतरतो खाली
असले पण हरवत
आपले पण मिटवत
ती महाभक्ताची न मागितलेली
बिरुदावली मिरवत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा