शनिवार, ६ एप्रिल, २०२४

कैवारी

कैवारी
******
जाणिवेचा डोळा नभाने गिळला
सूर्य वितळला डोईवर ॥१

एक एक पान जळले प्रेमाने
वसंताचे गाणे गात ओठी ॥२

आयुष्य टांगले होते खुंटीवर 
झटकून धूळ नेसू केले ॥३

गेले मिरवित असण्याचे भान 
उमटली तान मणक्यात ॥४

दिसे अहंकार उभा पायावर 
कुबड्याचा भार जन्मावर ॥५

हरवला प्राण वाजवे बासुरी 
श्रीपाद कैवारी गुंजनात ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...