सोमवार, १५ एप्रिल, २०२४

ऐकणरे भेटते तेव्हा

ऐकणारे भेटते तेव्हा
******
जेव्हा कोणी ऐकणारे भेटते तेव्हा 
शब्दांनी भरून येते आकाश अन 
कोसळते अनावर होऊन
थांबवल्या वाचून थांबल्यापासून 
मग पेशी पेशीत दडलेली गुपिते 
उलगडतात ओठावर आपसूक येवून
नाचू लागतात कारंजी बोलण्यातून
 सुखाची दुःखाची अनुभवाची 
काल घडलेल्या प्रसंगाची 
उद्याच्या समायोजनाची 
हळूहळू पोतडी खाली होत असते 
भरलेल्या उधानल्या मनाची 
जेव्हा कोणीऐकणारे भेटते तेव्हा 
भावनांनी भरून येतो मोहर 
मंद मदीर गंध पसरतो आठवांचा 
अगणित अद्भुत विभ्रमांनी 
भरून जाते वर्तमान 
माझे बोल ऐकता ऐकता 
जेव्हा माझेच होते तुझे मन 
बोलणे थांबते जाते थबकून
ओसंडून वाहणाऱ्या प्याल्यागत 
संतृप्ततेचा किनारा गाठून 
आणि तरीही तू उगाचच विचारत असते 
मग अजून मग अजून. . .
तृप्तीच्या शिखरावरील अतृप्त मेघ होऊन
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...