विरहण
****
तुझ्या विरहाचे
रात्रंदिन जाळणारे
बुडविले गाण्यात मी
विसरण्यास तुला
तेच मार्ग जुने
चोखाळले
पुन्हा मी
मागीतली
बदनामी अशी
वेड्यात जमा
झाले मी
यत्नांनीच
साऱ्या पण
झाल्या तीव्र
तव आठवणी
आणि गेल्या
खेचुनी मजला
पुन्हा तिथेच
शतखंड करुनी
रिती रिती
ही स्वप्न झाली
तन मन माझे
पोखरली
स्तब्ध तशाच
रम्य आठवणी
आणि सोबती
करूण विराणी
मिळू नये
कुणास कधी
जगात प्रेम
असे निष्फळ
सुकू नये
बाग कधीच
स्नेह पाणी
घातले अपार
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा