मी म्हणून
*******
कोट्यावधी विश्वांनी कोदाटलेले हे जग आपापल्या तुरुंगात रमलेले हे जग कधी सुखाची परिभाषा करून
राहते त्यातच गुरफटून अडकून
कधी दुःखाची साखळी गळ्यात घालून
धरते हट्ट कोणी यावे अन
द्यावी सुटका करून म्हणून
एक शरीर जन्माला येते
तेव्हा एक विश्व उगम पावते
एक शरीर संपते
तेव्हा एक विश्व मिटत असते
या दोन घटना मधील काळात
अगणित संभावनाच्या नाटकात
घटनांच्या प्रवासातून वाहत असते जीवन
आणि ते विसर्जित होते तेव्हा
आपला माग ही मागे न ठेवता
जाते अलगद संपून
वाट्याला आलेली सूर्यकिरणे
अंगावर झेलून
तीही मोजल्या वाचून
त्यातलाच मी आणि माझे जीवन
असे जेव्हा येथे कळून
तेव्हा मी होतो दृष्टा
वेगळा जगाहून
अन विरघळते जगत
त्यातील पसाऱ्यासकट
आणि उरतो तो फक्त मी
मी म्हणून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा