आलीस तू
*********
आलीस तू उधळीत हसू मेघ सावळा झालीस तू
माझ्यासाठी पण कधीच
नव्हता हा गं वर्षा ऋतु
लखलख डोळे केस मखमली
जरी सावरत बोललीस तू
त्या न गावचा होऊन उगा
मज थांबवले मी जाता ऊतू
मन हे वैरी आपले असते
स्वप्न दावते भलते सलते
वारा पिऊन उगाच फिरते
रित जगाची तया न कळते
जाणून मनीचे व्यर्थ खेळणे
दिले सार्थ त्या काही करणे
मान वळवली वही उघडली
जगतासाठी लिहिली कवणे
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘ ..
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा