***********************************
डॉ.प्रदिप आंग्रे
************
अनंत उर्जेचे भांडार
पांघरून तनमनावर
वावरत असतो प्रदीप
बारा महीने अष्टौप्रहर
आणि तळपत असतो
एखाद्या सूर्या सारखा
आपल्या आवडत्या
कर्तव्य कर्मभूमीवर
प्रदीप एक विलक्षण
व्यक्तिमत्व आहे.
तो असतो
मैत्रीसाठी सदैव तत्पर
यारांचाही होवून यार
जीवास जीव देतो
तो असतो
कर्तव्य दक्ष अधिकारी
वरिष्ठांना सदैव प्रिय असणारा
निष्ठा ,स्पष्टता कष्टाळूपणा
अंगभुत गुण असलेला .
तो असतो
फॅमिली मेंबर
आपल्या टिमचा
बाप भाऊ मित्र होवून
काळजी घेणारा
तो असतो
आपल्या मताशी ठाम
सहसा न बदलणारा
पण पटताच दुसर्‍यांची मते
ती स्विकारणारा
त्यांना आदर देणारा
अॅ डमिनिस्ट्रेटर
अन कुणी वाकड्यात शिरले तर
त्याला पुरून उरणारा
रांगडा शूर धुर्त लढवय्या ही
तौ देत असतो
परिचितांस गरजुंना
सदैव आधार
सावली देणार्‍या
वट वृक्षागत
तो आहे
कधीही धाव घेणारे
माणुसकीचे भांडार
त्याला आपल्या यशाचा
अभिमान आहे, पण माज नाही.
सुबत्तेच्या सुखामागील
कष्टाचे भान आहे.
अन भोगलेल्या
गरिबीची जाण आहे .
तो आहे एक हळवा
कुटुंबंवत्सल पिता
आपल्या मुलींच्या अभ्यासा पासून
बारिक सारिक मागण्या
न विसरता ,न कंटाळता
पूर्ण करणारा
त्यांच्या प्रगतीकडे बारीक लक्ष देणारा
त्यांचं भवितव्य घडविणारा
तो आहे
एक परफेक्ट पति
दिवसभर कामावरून
थकून आल्यावरही
येता येतात सहजच
घरी भाजी नेणारा
वा बाजारात खरेदीसाठी
परत जाणारा .
दिवाळी गणपती पाडवा
मनापासून साजरी करणारा
उत्साहाचीच मुर्ती .
त्याचे बोलणे असते
सदैव स्पष्ट मोकळे ठाम
त्याचा आवाज
एखाद्या बुलंद तोफे सारखा .
अंतर्विरोध नसलेला
जणू काही त्याच्या
स्वभावाचेच प्रतीकच
कधी कधी या जगात यश
सहज असे चालत येतें
तर कुणाला ते मिळवावे लागते
खूप प्रयासाने
त्यांच्यासाठी ते कष्टसाध्य असते
प्रदीप हा त्या दुसऱ्या लोकांमध्ये मोडतो
त्याने जे यश मिळवले आहे
ते संपूर्णतः त्याचे स्वअर्जित आहे
प्रत्येक पायरी खोदत खोदत
त्यावर आपले नाव लिहित
तो गेला आहे वर वर चढत
यशाच्या शिखरावर
प्रदिपने आरोग्य केंद्र सांभाळले
ओपडी अन कॅज्युल्टी सांभाळली
वार्ड सुद्धा सांभाळले
तसेच ॲडमिनिस्ट्रेशनच्या पोस्टवर बसून
मोठमोठी रुग्णालये सुद्धा सांभाळली
अहो,
ती कुर्ला भाभा आणि बीडीबीए रुग्णालये
जणू काही मधमाशांची पोळीच आहेत
त्यातील राणीमाशी ती सकट सांभाळणे
हे फारच अवघड काम होते
ते त्यांनी सहजपणे केले
आपल्या आयुष्यातील
प्रत्येक पायरीवर प्रत्येक माचीवर
प्रत्येक शिखरावर
त्यांनी आपल्या नावाचा
ठसा उमटवला आहे
कीर्तीचे झेंडा रोवला आहे
इतकी शक्ती इतकी निष्ठा इतके समर्पण
क्वचित कुणाकडे असते
त्यामुळे त्यांनी कोंविड सेंटर
समर्थपणे सांभाळले
यात नवल ते काय
संपूर्ण मुन्सिपालटी ही
समर्थपणे सांभाळली असती
त्यात मला तरी
मुळीच संशय वाटत नाही
त्याने माणसे पारखली
जवळ केली सांभाळली
वापरली आणि जपली सुद्धा
त्याचे आरपार बोलणे
परिस्थितिनुसार वागणे
होमवर्क करणे
कामात झोकून देणे
केलेल्या कष्टाचे कागदावर आणि
प्रत्यक्षात मुर्त होताना दाखवणे
हे त्याच्या यशाचे गमक आहे
खरंतर प्रदिप सारखी माणसं
कधीच रिटायर होत नसतात
होऊ शकत नाहीत
बदलते ते फक्त त्यांचे कार्यक्षेत्र
जणू तेही त्यांची वाटच पाहत असते
त्यामुळे प्रदीपला
त्याला हव्या असलेल्या क्षेत्रात
नवीन जगात नवीन यश शिखरे
पादांक्रांत करायला
अनेकोनेक शुभेच्छा मी देतो.
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘.
