विक्रांत रिता हा
घट काठावर
असे अहंकार
भरलेला
उचल दयाळा
लावी रे धारेला
आदळी तयाला
इथे तिथे
भरावा बुडून
अथवा फुटून
जावा हरवून
चैतन्यात
भरल्या वाचून
घट जन्म व्यर्थ
त्याला नच अर्थ
काही इथे
भरणे बुडणे
फुटणे वाहणे
अवघे घडणे
तुझ्या हाती
जेव्हापासून कळले मजला कि जीवनाचे नाव मरणे आहे . डोक्यास बांधून कफ़न मी ,त्या मारेकऱ्यास शोधतो आहे. (अनुवादित)
कृपा कल्लोळ ******* काय माझी गती अन् काय मती तुझं दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन तुज बोलावून घेऊ शके अवघा दे...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा