गुरुवार, १० ऑक्टोबर, २०१९

एक दत्त खरा






एक दत्त खरा

--
एक दत्त खरा
बाकी तो पसारा
भोवताली सारा
मज दिसे 
.
सारी खोटी खोटी
जगताची रिती
अवधूता प्रीती
जडू दिली 
. 
गेला भ्रम  जरी
वाहतो संसारी
आनंद उजेरी
अंतरात 
. 
अवघी तयाची 
असे कृपा दया 
कळू आली माया 
थोडी बहू 
.
विक्रांत विरळा
येथुनी सुटला
दत्ताला भेटला
अंतरंगी

.

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
येथे
लेबल: , ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा *********** सरला प्रवास परी तुझा भास  वेढून मनास आहे दत्ता ॥१ माझे पदरव मज ऐकू येती  तरंग  गुंजती पाण्यावर ॥२ पा...

  • ठसा
    ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...
  • मोकळे केस तू
    मोकळे केस तू ! रुपेरी कांतीचे  लेवून चांदणे मोकळे केस तू मिरवित येते  काजळ कोरले  दिठीत सजले गाली ओघळून   तीट लावते चालणे त...
  • गिरनार परिक्रमा
    गिरनार परिक्रमा *********** सरला प्रवास परी तुझा भास  वेढून मनास आहे दत्ता ॥१ माझे पदरव मज ऐकू येती  तरंग  गुंजती पाण्यावर ॥२ पा...
  • तुझे डोळे
    तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट...
  • दत्त आकाश
    दत्त आकाश  ********* दत्त आकाश कोवळे  ओल्या पहाटे फुटले  माझे मन डवरून  दव चिंब ओले झाले दत्त प्रकाश किरण  आला मेघुटा ...
  • कविते बद्दल
    आम्हा वाटते आम्ही लिहितो   शब्द काव्य महा न प्रसवतो   खरच सांगतो मित्रा तुजला   लिह्णारे ते आम्ही नसतो   ही तो कृपा सरस्...
  • बाप सांभाळतो
    बाप सांभाळतो  *********** बाप सांभाळतो  पाठीशी राहतो  मोकळे सोडतो  लक्ष देतो  बाप कनवाळू  देही भरे बळ  दावतो आभाळ उडायाचे  ...
  • इनकाऊंटरची बॉडी पाहून ..
    एक गोळी सुटते एक जीवन संपते एक विश्व हरवते मेंदूच्या पोकळीत लुकलुकणाऱ्या हजारो आठवणी स्मृतीचे पुंज विझून जातात...
  • संचिताचा खेळ खुळा
    संचिताचा खेळ खुळा तुझ्या माझ्या नात्यातला मांडीयला त्या कळेना अंत काय द्यावा याला द्यावी फरफट उगा की अर्थ काही सजला ...
  • तडतड पाऊस..
    वाऱ्याच्या वारुवर धुरळा उडवित तडतड तडतड पाऊस आला जसा अचानक पाहुणा यावा तशी तारांबळ करता   झाला आई धावली वाळवण उचलायला...