बुधवार, ३० ऑक्टोबर, २०१९

ती...






ती...
***
कळल्यावाचून जीवन तिला
कसे जगणे चालले वाहून  
काय तिच्या आयुष्याचा
साराच धूर गेलाय होवून  

कुणाशीच मैत्र नव्हते
कुणाशीच सख्य कधी
बेपर्वा बेदरकार एकटी 
असून भोवताली गर्दी 

इतके कडवट का रे देवा
कुणा असा घडवतोस
देहावरती काटे त्यांच्या
अन जगाही रडवतोस

तुटलेली स्वप्न सारी
सुटलेले धागे दोरे
धार अशी धाग्याला
जमलेले जखमी सारे

त्या तिच्या शब्दातून
जहर सदा उकळते
अन अंधारी कोठडीतून
नकार घंटा खणखणते

करू करुणा की राग कळेना
जाता जवळी हो अवहेलना
असेल काही कर्मभोग हा
गमते  दंश ते साहतांना

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

लोभ

लोभ ****** फुटली उकळी  गाणे आले गळा  प्रेमे उजळला  गाभारा हा ॥ १ शब्द सुमनांनी  भरले ताटवे भ्रमराचे थवे  भावरूपी ॥ २ पसरला धूप  ...