एकांत
*******
एकाचा जिथे अंत होतो
तो एकांत
जिथे नुसते निखळ अस्तित्व
उरते
तो एकांत
बाकी मनाला शांत
वाटते
निसर्गाचे सुख
मिळते
प्रिया येवून
भेटते
प्रेम शृंगार धीट
होते
वगैरे वागिरे
व्याख्या म्हणजे
एकांताला
चिटकवलेले
मूर्खवत मुखवटे
आहेत
दुसरा कुणीही
नकोसा वाटणे
हा त्या मितीत
होणारा प्रवेश आहे
असा एकांत उदय
व्हायला
जंगलाची गरज नसते
ना गुहेची ना
मठाची
मुमुक्षुत्वाची परिणीती
परमसीमा गाठते
प्रभूप्रेमाची
चुणूक मनाला मिळते
आत्मप्रेम जेव्हा
जागृत होते
तेव्हा ती स्थिती
आपोआप उमटते
ती आणता येत नाही
मित्रांनो !!
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा