रविवार, ७ डिसेंबर, २०१४

आलीस तू थांबलीस






आलीस तू थांबलीस

कितीवेळ बोललीस

शब्दात अर्थ नव्हता

मनात वर्षा झालीस



निववून डोळे माझे

हर्ष देवून गेलीस

जीवनाची कृपा अशी

तुच होवून आलीस



सांगणे काहीच नाही

हसत तू रहावीस

हेच मागणे मनात

तुच ठेवून गेलीस  



विक्रांत प्रभाकर




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...