किती मारल्यात बोंबा
देवे ऐकल्याच नाही जन्म वाहुनिया पायी
माझा म्हटलाच नाही
मठा हाटात बैसला
सोन्या चांदीत नटला देव असेल का माझा
प्रश्न मलाच पडला
टाळ पडतात कानी
आत मृदुंग दणाणेहवे कशाला ऐकाया
सारे बधीर मनाने
काय कमी भक्त तुज
तुझा भरला गाभारा जातो माझ्या मी वाटेने
आता दत्त दिगंबरा
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा