गुरुवार, १८ डिसेंबर, २०१४

सावळ्याची सखी








सावळ्याची सखी
सावळी सावळी
उष्ण तप्त मनी
जणू की साऊली

येई पुन्हा अशी
नको शंका मनी
प्राण तुझ्या पदी
मी गं अंथरुनी

गूढ डोळे तुझे
भाव नच कळे
देई जन्म मला
वा वध शामले

तुज वाचून हा
जन्म नको मला
वाट पाहू किती
प्राण व्याकुळला

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...