विरताच मेघ
दिसले आकाश
दाटला प्रकाश
सभोवार ||१||
उतरले ओझे
साचले मनात
जरी ना माहीत
पुढे काय ||२||
थोडी जीवनाने
दिली मज आशा
प्राणात पिपासा
संजीवक || ३||
कुणाच्या हळव्या
शब्दातील ओल
हृदयात खोल
अंकुरले || ४||
उगे थोडेसेच
हवे आहे जिणे
प्राणांचे पेटणे
खरेखुरे ||५||
आणि काय मागू
तुजला मी आता
तुजवीण चित्ता
थारा नाही ||६||
सांभाळ अथवा
नाकार सर्वथा
पडलो मी पथा
तुझ्या खरा ||७||
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा