वृक्ष शोक

वृक्ष शोक 

********

प्रत्येक झाड वाचलं पाहिजे .

जंगलापासून गावापर्यंत .

गावापासून गल्लीपर्यंत

गल्लीपासून कुंडीपर्यंत .

प्रत्येकाला कळलं पाहिजे .

शहरासाठी झाड मेली 

बिल्डिंग साठी झाड मेली

धरणा साठी झाड मेली .

चार झाड लावली त्यांनी 

हजार झाडे तोडली ज्यांनी 

झाडांसहित स्वतःचाही 

वंश उच्छेद केला त्यांनी

प्रत्येकाला हे उमजलं पाहिजे

देवासाठी झाड मरू नये 

साधूसाठी झाड मरू नये 

धूर्त मंत्र्यांचं कुणी ऐकू नये

झाडाच्या मरणात जग मरतं

झाडाच्या रडण्यात विश्व रडतं 

एक एक पुत्रासाठी, वृक्षासाठी

या धरित्रीचं काळीज तुटतं

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

निळा

निळा

****

तुम्ही स्वीकारलेला निळा रंग 

खरेच दूरस्थ नाही मला

तो रंग आकाशाचा

कुठलेही बंधन नसलेला 

तेजस्वी सुखद ऊर्जा भरलेला

तो रंग आहे माझाही

माझ्यात खोलवर रुजलेला 

हृदयात मुरलेला 

चिदाकाशात पसरलेला 

गर्द निळूला 

अन् त्याच वेळी 

मी धन्यवाद देतो तुम्हाला 

की तुम्ही नाही स्वीकारला 

तुंबलेल्या शेवाळाचा हिरवा रंग 

अन्यथा या पुण्यभूमीत 

हाहाकार असता माजला

तसे तर तुमच्या कुठल्याही निर्णयाची

चिकित्सा करण्याची 

लायकी नाही माझी 

तुम्ही हिमालय 

मी गावची टेकडी ही नाही 

कधी कधी मला वाटते 

तुम्ही स्थापन केला आहे

एक नवा धर्म 

कुठलाही विधी विधान नसलेला 

कर्मकांड नसलेला

कुठलेही replacement नसलेला 

केवळ माणसाला मानणारा 

ज्ञान तेजात चमकणारा

जो डोकावतो तुमच्या संविधानात 

तुमच्या भाषणात पुस्तकात

खरेच कुठल्याही प्रेषिता पेक्षा तुम्ही 

कणभरही कमी नव्हता .

आजच्या या स्मृती दिनी अन्

तुमच्या प्रत्येक स्मृती दिनी 

माझ्या सर्व संस्काराचे 

आवरण बाजूला ठेवून

मी  वंदन करतो तुम्हाला

पुन्हा पुन्हा 

अन् एक प्रार्थना उमटते मनातून 

त्या नील रंगाचा अर्थ कळू दे सर्वांना .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

आळंदीत २

आळंदी २

********

जाहले दर्शन ज्ञानदेव भेट 

पाझर डोळ्यात भरू आला ॥

जडावली वाचा उगा झाले मन 

ओझे मण मण पाऊलात ॥

दर्शनाच्या ओघी पिंडीवर धार 

तैसा क्षणभर विसावलो ॥

विझल्या वाचून मनाची तहान 

आलो बारीतून बाहेर ही ॥

आला परि देह पंच महाभुते 

मिठी नच सुटे अंतरीची ॥

कोटी कोटी स्पर्श तिथे विसावले 

मजला भेटले कडाडून ॥

स्पर्शांच्या सांगाती संताना भेटलो

अगा मी पातलो महासुख ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

नाशिक वृक्ष तोडी निमित्त

 

वृक्ष तोडी निमित्त 

**************

महाजन येन गतः स पंथाः

नको जावूस तू रे कधी वृथा

असे म्हणण्याची वेळ आलीय 

देवा, आत्म परीक्षेची वेळ आलीय 

इरेला पेटलेला राजकारणी 

करतो सदैव स्व पक्षाची हानी 

झाडे तोडू जाता आरेत अरेरावीने

शाप भोगले ते आठवा आठवणीने 

पुन्हा तसाच गुन्हा करू नको मित्रा 

झाडाहून साधू मोठा नसतो मित्रा 

 

झाडा सारखा साधू नसतोच दुसरा 

हिशोब वृक्षवधात दिसतोय मला दुसरा 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

दत्त कृपा

दत्त कृपा

*******

क्षणा क्षणाच्या कृपेत 

दत्त भेटतो भक्तांना 

अन कळल्या वाचून 

दत्त जपतो जीवांना 

नको करूस अपेक्षा 

मूर्त दिसण्या साजरी 

दिव्य दर्शन दुर्लभ 

योगी शिणले कपारी 

चाले संसार सुलभ 

मनी नांदे समाधान

घडे व्रत पूजा अर्चा 

ही तो कृपेचीच खूण 

येती सुखदुःख वाट्या 

घडे प्रारब्ध भोगणे 

दत्त नेई रे त्यातून 

करी सहज साहणे 

दत्त भक्तांस घडते 

दत्त छायेत जगणे 

अन् पोळल्या वाचून 

होते संसारी चालणे 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

आळंदीत

आळंदीत

*******

आळंदीस भक्त येती आणि जाती 

देऊळाच्या भिंती साक्षीरूप ॥

भक्तांची मस्तक समाधी शिळेला 

भक्तीचा सोहळा कुणा कळे ॥

कुणा पर्यटन कुणा समाधान

कुणास चैतन्य लाभे तेथे ॥

विक्रांता मिळाले न कळे ते काय 

कळण्या उपाय नाही परी ॥

असो सार्थ व्यर्थ देवा येणे जाणे 

एक वेडे गाणे मनी रुजे ॥

एक मोरपिस स्वप्नांचे साजरे

जीवा स्पर्श करे हळुवार ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

निजज्ञान

निजज्ञान

********

घोकून मंत्र वेदामधले काय कुणी तो होतो संत 

रेटून पंथ जाहिरातीत काय कुणी तो होतो महंत 

अगा हे तर यंत्र चालते मेंदू दुसरे काय असते 

मंद कधी जे रे कुणाचे तर कुणाचे तीक्ष्ण असते

कुणी शिकवतो गुप्तविद्या घेऊनिया ते धन 

आणि निराश परमार्थी जातो विश्वास हरवून

कुणी चालतो रानी वनी त्या घरदार सोडूनी

कुणी होतो जन्म बंदी संस्थेत कुण्या अडकूनी 

 

इतुके कसे असते अवघड घडणे रे निजज्ञान

जन्म हरवतो काठावरती नच घडते ते स्नान

दिशा हरवती वाटा मोडती सापडते ना दार 

तिमीरातल्या या सुखाला मग सरावतो संसार 

जया जे हवे तेच मिळते आणि जीवन फळते 

या उक्तीतील खोच मग हळूच मजला कळते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️