मंगळवार, ५ मार्च, २०२४

माय

नर्मदा माई 
*****

जरी जाणतो मी तुझा आहे माई 
जन्म तुझ्या पायी  वाहायाचा ॥

तीच ती पाऊले तोच तो किनारा 
माझिया अंतरा भिजलेला ॥

पण काय असे वेळ ठरलेली 
रेष ओढलेली अदृश्याची ॥

उकळून भाव माझिया जीवाचा 
दाटल्या हाकेचा घोष व्हावा ॥

तुटू दे प्रारब्ध हटू दे अदृश्य 
जीवनाचे लक्ष साध्य होवो ॥

घेई बोलावून तुझिया कुशीत 
कृतार्थ करीत जन्म माझा ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन्  काय मती  तुझं दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा देहाचा ...