मी
***
निशब्द एकांतात मनाच्या कुहरात जाणीवेच्या जगात
उरलेला मी ॥१
अगणित अनंत आभाळाचे पट
सहजच मिटत
चाललेला मी ॥२
उमटला आघातात निघाला कानात
शब्द त्या दरम्यान
होतो जणू मी ॥३
डोळे तव रोखले करूणेने भरले
अस्तित्वच जाहले
पाहणारा मी ॥४
मग माझ्यातले प्रश्नचिन्ह थोरले
होवुनिया ठाकले
शोधणारे मी ॥५
प्रश्ना पलिकडला उत्तरा अलिकडला
संवाद खिळलेला
घन मौन मी ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा