मरण
*****
दाविलेस दत्ता एक ते मरण
जेणे झाले मन कासावीस ॥१
होत्याचा क्षणात नाही होय ॥२
सुखासाठी कण गोळा जे करून
ठेविले रचून एक एक ॥३
जाहले ते व्यर्थ जाई ना सोबत
देहाचे ही काष्ट त्यात एक ॥४
यश कीर्ती धन अन् जीवलग
सारा लागभाग क्षणी मिटे ॥५
घेतले जे ज्ञान वाचविण्या प्राण
शून्यचि पै जाण झाले इथे ॥६
करावा जीवने कुणाचा भरोसा
कसला भरोसा येथे आता ॥७
जाणे असे जरी मृत्यूच्याच दारी
दत्ता हात धरी तया वेळी ॥८
दिवा पेटलेला असावा देव्हारी
अन् फुलावरी ओला गंध ॥९
तरी ते गमन होय असे सार्थ
जाणतो विक्रांत पाहूनिया .॥१०
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
