वारूळ महाल
***********
कुठेतरी केव्हातरी दिसे वाट चुकलेली
नागमोडी वळणात
नजर ती झुकलेली
हरवली फडफड
हृदयाची धडधड
वाहुनिया पाणी गेले
नदीकाठी तोच वड
मिटलेल्या चुका तरी
हात असे काचलेले
डोळ्यां मागे अंधारात
एक चित्र लपलेले
वादळाचं वेलीची ती
धडपड जगण्याची
स्वानंदात वृक्ष धुंद
वांछ्या तया संपण्याची
कुणा काय सांगू किती
जडावले शब्द तेही
पाखरांनी रिते केले
कचराच घरटे ही
अरे देवा नशिबाच्या
असे काय खेळणे हे
वारुळाच्या महालास
बुडवणे बरे नव्हे .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा