****
आहे वाहत कधीचे
कणकण ओघळतो
ओझे कुठल्या जन्माचे ॥
पाणी इथले का खारे
पाणी तिथले का गोड
अशा असंख्य प्रश्नांचे
कुणा सुटते ना कोड ॥
मना असतो का रंग
हे तो वासनांचे अंग
तरी भोगतो अवघे
जणू होऊन सवंग ॥
जरा वाहू दे वाहू दे
कुण्या गंगेला मिळू दे
सारे मिटतील क्षोभ
अंती सागर पाहू दे ॥
रंग पिवळा मातट
लाल सावळा ही कधी
त्याचे नव्हतेच कधी
झाला वृतीतला बंदी॥
रंग कर्पुरगौराचा
आज मागे अवधूता
रंग मिटुनिया सारे
करी निर्मळ विक्रांता ॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा