******
किनारे पाणीयाने ओढून नेले आहे ॥
उद्ध्वस्त घाट सारे उध्वस्त मंदिरे ही
लापता देव हे पुजाऱ्यासह झाले आहे ॥
आता या जगाचे करू तरी काय मी
वाटोळेच पूजणाऱ्या मनाचे झाले आहे ॥
हे दुःख आसमंती आकाश व्यापलेले
वणव्याचीच वस्ती हे शहर झाली आहे ॥
आक्रोश हे कुणाचे या कानात साचलेले
का अंतर रुदनाचे गर्भागार झाले आहे ॥
विरतात हाका इथे कानात येण्याआधी
पाहून वेदनांना पाषाण वितळले आहे ॥
हा अंत जगाचा नाही जाणती शहाणे ते
सुटून हात तयांचे जे विषण झाले आहे ॥
हा न्याय वर्तुळाचा जागेवरी यावयाचा
ते दीर्घ लघु कुणी रे व्यास मोजले आहे ॥
पडणार वीज कुठे कळते ना कुणास
जग सारेच प्रार्थनेचे हात झाले आहे ॥
विक्रांता कोडे तेच जगण्या नि मरण्याचे
कळण्यास साकडे दत्तास घातले आहे॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा