मंगळवार, ११ फेब्रुवारी, २०२०

मौन वना

 मौन वना
 *******
नुकतीच गाथा
परत वाचली
बांधून ठेविली
कपाटात

नुकतीच फुले
काढली सुकली
नेऊन टाकली
निर्माल्यात

नुकताच  गंध
गेला हरवून
वाऱ्यात वाहून
दूरवर

मिटले सुटले
हौसेने  मांडले
तिथेच राहिले
पाटावर

विक्रांत पाहिले
जुनाट खेळणे
मांडणे मोडणे
होतानासे

गेला मांडणारा
मांडणे सोडून
गर्द हरवून
मौन वना
***

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

सुटू द्यावे

सुटू द्यावे ******* असते सदैव साथ का कुणाची  सुटतात हात सुटू द्यावे ॥ खेळ जीवनाचा पहायचा किती  मिटतात डोळे मिटू द्यावे ॥ हातात न...