रविवार, २३ फेब्रुवारी, २०२०

रुजलेले बीज



केव्हढाआकांत 
केव्हढा गोंगाट
चालला जगात
माझ्यामुळे

सुख नाही जगी
सांगतात संत
तरीही गाळात
पाकाल मी

जया जिथे जन्म
तया तिथे जीणे
वावगे वाहणे
अन्य कुठे ?

आहे इथे देव
आणिक दानव
होवून मानव
स्वस्थ राहि  

जरी मन नाही
मजा आहे खरी
तरिही धरीत्री
भांडावली

अकार उकार
मकार साचार
सृष्टीचा व्यापार
अहर्निश

विक्रांत गोंगाटी
क्षीण कुजबुज
रुजलेले बीज
अंतरात

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

======

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...