बुधवार, १२ फेब्रुवारी, २०२०

खरे होते





खरे होते
*****

शब्द खरे होते
सूर खरे होते
परि यार माझ्या
कानी दडे होते ॥

रूप खरे होते
रंग खरे होते
परि डोळे स्वप्नी
अंध बंद होते ॥

चित्र खरे होते
विश्व खरे होते
कागद मनाचे
जळलेले होते ॥

श्वास उरी होते
हात करी होते
भीतीच्या सावली
जन्म दुरी होते ॥

देव खरे होते
गुरू खरे होते
जर तर वैरी
भाऊबंद होते ॥

चंद्र खरा होता
शीत खरे होते
विक्रांता काय रे
जळत ते होते॥
**
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kaviteshahikavita.blogspot.com

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...