त्या मेल्या उंदरास
( आज मर्ढेकरांचा स्मृती दिन आहे म्हणून )
************
मेल्या उंदरांचा डोळा
गेला खाऊनी कावळा
पापपुण्य मोजायला
जग अजूनही गोळा ॥
कुणी विचारतो जाब
कुणी शोधे कारणाला
घंटा घणाणे पुराण
पडे प्रश्न देवळाला ॥
मेला पिपा का बुडून
कुणी कासाविस झाला
झाले रामायण त्याचे
किडा मनात बसला ॥
होता जीवनाचा गुंता
काय होती तडफड
त्याच्या वेदनांची वही
करे उरी फडफड ॥
का रे आणली अक्षरे
सुख भरल्या घराला
अर्थ टाळता टाळता
झालो बहिरा आंधळा ॥
**************
डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा