शुक्रवार, १३ डिसेंबर, २०१९

गोरक्षनाथ



गोरक्षनाथ
*******

जन्म राखेतून झाला
कधी लिप्त न कशाला
काम क्रोध लोभ मोह
कधी जाती ना वाट्याला

असा गोरक्ष तपस्वी
थोर जाहला जगती
नाथपंथी मिरवला
जणू स्वयं की धूर्जटी

भ्याला गर्भवास ज्याला
नाथपंथाचा तो चेला
गुरू पदाचा अढळ
ध्रुवतारा नभातला

गुरू प्रेमासाठी ज्याने
अक्ष क्षणात तो दिला
केली परीक्षा उत्तीर्ण
नग सोनियाचा केला

नारी राज्यात जाऊन
गुरू मच्छिंद्र आणले
आर्त जनावरी साऱया
थोर उपकार केले

परिसीमा वैराग्याची
असे अवधी तपाची
मुर्त साकार प्रेमाची
तात मात गहिनीची

तो हा गोरक्ष सोयरा
सदा राहो मनामाजी
धूळ विक्रांता किंचित
लागो तयाच्या पायाची




© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

आरसा

आरसा ****** तुझिया डोळ्यांनी मीच मला पाहतो वादळ संवेदनांचे कणाकणात वाहतो  कविता तुझ्यावरच्या  लिहून खुश होतो  मी तुला खुश करतो क...