मासेवाली
********
पुन्हा पुन्हा
मुन्शिपाल्टी
जरी तिचे छत तोडी
पुन्हा पुन्हा मासे
वाली
नवे आणूनियां जोडी
झाडाखाली तिच्या
तीच
हक्काचीच असे जागा
टाप नाही कुणाचीच
घेण्या तिजसी रे
पंगा
पापलेट सुरमई
वाम बांगडे करली
झिंगा कोळंबी मांदेली
पाटावरी मांडलेली
जरब डोळ्यात तिच्या
शब्द आणि धारधार
नजरेत येणाऱ्याला
एकाच ती तोलणार
सोन्याची माळ गळा
कुंकू भाळी लावलेले
अबोलीच्या
वेणींमध्ये
फूल कधी खोचलेले
रोजचेच गि-हाइक
बहुतेक ठरलेले
कमी जास्त जरी चाले
विश्वासाने भरलेले
अविरत कष्ट तिचे
जीवनाच्या समरात
रुद्र शांत दिसे काली
टेंबीयांच्या प्रकाशात
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा