दिले सुंदर
जीवन
आता मागतो
विरक्ती
तीही तशीच श्रीदत्ता
तुझी घडतांना भक्ती
दिली जिवलग सखी
मातृपितृ ही
देवता
भ्राता भगिनी
निर्मळ
सुख भरूनिया
हाता
दिले आजोळचे
सुख
कन्या पुत्र
नम्र शांत
बरे पोटाला
साधन
नाही गरिबीची
खंत
सुख संतृप्त
जीवन
उगाचच दु:ख थोडे
केला इहलोक भला
आता न्यावे
पलीकडे
जन्म जगलो प्रसन्न
तया तुझे
अधिष्ठान
आत तळमळ परी
तुझ्या
दर्शनावाचून
हेतू हाची एक
आता
दत्ता भरून
राहिला
येई देई
भेटीलागी
करी विक्रांत
मोकळा
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा